Oficjalne stanowisko American Academy of Pediatrics (APP) oraz innych uznanych instytucji odradza spanie z dzieckiem w jednym łóżku ze względów bezpieczeństwa. Spotkałam się ze źródłami, które wskazują na to, że przy zachowaniu pewnych zasad można zminimalizować ryzyko zaduszenia lub przegrzania dziecka.
Aktualne zalecenia dotyczące bezpiecznego snu dzieci w wieku od 0 do 6 miesięcy to sen na odrębnej od rodziców powierzchni (łóżeczko, koszyk, pudełko fińskie itd.), w pokoju rodziców, na plecach, z odsłoniętą twarzą oraz bez luźnych materiałów/przedmiotów w miejscu gdzie śpi dziecko (kocyki, poduszki, maskotki itd.).
Tam, gdzie urodziły się moje dzieci (Nowa Zelandia), położna zadaje to pytanie przy każdej wizycie: "Gdzie śpi dziecko?". Jedyną prawidłową odpowiedzią jest własne łóżeczko, kołyska, gondola wózka. Z alternatywną odpowiedzią spotkałam się w książkach Elizabeth Pantley "No cry sleep solutions" oraz w paru artykułach grup pielęgniarek promujących karmienie piersią. Te źródła wskazują, że w pewnych okolicznościach można zminimalizować ryzyko związane z współspaniem, a może ono pomóc matce karmiącej piersią odpocząć oraz uniknąć przypadkowego zaśnięcia z dzieckiem podczas karmienia w łóżku (i tym samym upadku/zsunięcia się niemowlaka na podłogę).
Najbezpieczniejsza konfiguracja, którą możemy zastosować to ta wspomniana na początku - dziecko we własnym łóżku, my we własnym, jeden pokój. Jeśli Twoje dziecko nie wstaje wielokrotnie w nocy, i bez problemu zasypia po karmieniu, to z pewnością najlepiej zastosować się do tych zaleceń. Współspanie rozważyłabym w następującym wypadku:
Twoje dziecko jest "nieodkładalne" (budzi się wielokrotnie za każdym razem, gdy jest odkładane do łóżeczka), a Ty wstajesz do niego wielokrotnie w nocy, i zdarzyło Ci się zasnąć z dzieckiem w ramionach podczas karmienia, albo masz zaniki pamięci dotyczące wydarzeń nocnych.
Istnieje lista zasad, które pomogą uniknąć przygniecenia dziecka oraz SIDS (nagłej śmierci łóżeczkowej) i czynią spanie na jednym materacu niemal tak bezpieczne, jak spanie w jednym pokoju.
MATKA
Matka powinna karmić piersią, być niepaląca (również w trakcie ciąży) i nie mieć znacznej nadwagi. Ważna jest też ocena tego, jak komfortowo czujemy się śpiąc z dzieckiem (czy śpimy czujnie czy kompletnie odpływamy).
Kiedy śpimy z dzieckiem ściągamy wszelką biżuterię, piżamy nie powinny mieć sznurków i troczków ze względu na bezpieczeństwo dziecka (zadławienie małymi elementami/uduszenie). Długie włosy wiążemy z tyłu głowy.
Nie propaguję karmienia piersią, ale matki karmiące mają większą wrażliwość na obecność i położenie dziecka. Tutaj można znaleźć więcej informacji po angielsku:
https://www.isisonline.org.uk/hcp/where_babies_sleep/parents_bed/how_parents_bedshare/bedsharing_and_nonbreastfeeders/
Wygląda na to, że matki karmiące mlekiem modyfikowanym nie synchronizują swojej pozycji i cyklu snu z dzieckiem, w związku z czym spanie z niemowlęciem jest mniej bezpieczne.
DZIECKO
Urodzone w terminie, normalna waga urodzeniowa, brak problemów zdrowotnych. Dziecko, które śpi z mamą, nie powinno być spowijane. Należy zwrócić uwagę, jak ciepło jest ubrane, ponieważ dodatkowo grzeje je ciepło ciała matki, a przegrzanie jest jednym z czynników sprzyjających nagłej śmierci łóżeczkowej.
MIEJSCE DO SPANIA
Nie jest to coś, co przychodzi nam na myśl, kiedy słyszymy słowo "łóżko" - materac na ramie. Żeby było bezpiecznie, wybór powinien paść na matę/materac na podłodze. Twardy, płaski, z prześcieradłem, które ściśle przylega do jego powierzchni (prześcieradło, które się zsuwa może przykryć twarz dziecka i zwiększyć ryzyko SIDS czy po prostu uduszenia). Jeśli decydujemy się na spanie w tradycyjnie w naszej kulturze pojętym łóżku, możemy położyć dziecko po stronie ściany - należy się jednak upewnić, że nie ma wnęk i dziur pomiędzy materacem a jego ramą, i że łóżko nie odsunie się od ściany. Materac powinien być twardy i płaski - rozkładana kanapa raczej nie wchodzi w grę.
Najbezpieczniej jest ubrać się w ciepłą piżamę i ubrać dziecko warstwowo zamiast używać kołdry i poduszek. Dziecko dodatkowo ogrzewa bliskość mamy, i należy to uwzględnić przy ocenie czy dziecku może być za ciepło czy zbyt zimno.
Spanie z niemowlętami, jeśli ma być bezpieczne, jest zarezerwowane dla mamy karmiącej piersią, w związku z tym dziecko nie powinno spać koło ojca lub pomiędzy rodzicami.
Spanie z noworodkiem lub niemowlęciem nie jest również dla dziadków, starszego rodzeństwa czy zwierząt. Przemawiają przeciwko temu względy bezpieczeństwa.
Drążąc temat współspania w internecie, spotkałam się z artykułami, które (zapewne napisane na zamówienie i sklejone z przypadkowych źródeł) orzekają, że współspanie z dzieckiem lub spanie osobne jest wyborem rodziców. Stwierdzenie to wydaje mi się bardzo nieodpowiedzialne. Z punktu widzenia maksymalnego bezpieczeństwa, wybieramy pierwszą opcję. Jeśli ta opcja doprowadza nas do skraju przemęczenia, zaaranżujmy przestrzeń do spania według zasad bezpieczeństwa współspania.
Jak zwykle zapraszam do dzielenia się komentarzami i swoimi doświadczeniami. Miłych snów!
