Do czego służy otulacz?

Nie spotkałam chyba nikogo, kto w pierwszych tygodniach życia dziecka nie stosował takiej czy innej formy otulacza. Jakie jest jego zadanie i kiedy z niego zrezygnować?

Zadaniem otulacza jest symulacja ciasnego środowiska łona matki, w którym dziecko spędziło ostatnie miesiące ciąży, a jego zadaniem jest polepszenie jakości i długości snu noworodka. Spowijać możemy za pomocą specjalnie przeznaczonych do tego otulaczy, ale także za pomocą chust lub pieluch tetrowych - wybór zależy od preferencji mamy i dziecka.

Nieważne, czy spowijamy specjalnie uszytym otulaczem, czy też chustą lub kocykiem - istnieje parę wytycznych, które pozwalają potwierdzić, że spowijanie zostało wykonane prawidłowo.

Jednym z wyznaczników sukcesu otulania jest dobry sen dziecka, otulacz powinien być dosyć ciasny, ale jednocześnie nie powinien stwarzać dyskomfortu. Należy pamiętać, że "ciasnota" otulacza powinna się skupić na górnych partiach ciała dziecka (rączki), natomiast biodra i nóżki powinny mieć swobodę ruchu - ciasne otulanie w okolicach bioder może spowodować nieprawidłowości w rozwoju stawów biodrowych. Nóżki dziecka powinny spoczywać w naturalnej pozycji "żabki". Początkującym mamom pewnie łatwiej będzie zastosować specjalnie uszyty do tego celu otulacz, który ma napy lub rzepy zapobiegające rozwijaniu się np. chusty. Nic nie stoi na przeszkodzie, by wypróbować oba rozwiązania i zobaczyć, które sprawdza się lepiej.

Kiedy zrezygnować z otulacza?

Większość niemowląt gotowa jest porzucić otulacz około 3 miesiąca życia, niektóre dzieci zaczną się z niego wyswobadzać wcześniej, a inne będą potrzebowały dodatkowych trzech miesięcy, zanim będą gotowe przejść do kolejnego etapu (najlepiej śpiworka). Daje nam to zakres wiekowy od około 2 do 6 miesięcy. Rodzice powinni poszukiwać oznak gotowości na zmianę otulacza na śpiworek, do których należą:

* Dziecko wykonuje obroty z pleców na brzuszek podczas codziennej aktywności. Jeśli dziecko jest wciąż spowijane po osiągnięciu tej umiejętności, może przekręcić się na brzuszek w łóżeczku kiedy rączki są uwięzione w otulaczu, i nie będzie mogło się odepchnąć od materaca. Jest to potencjalne zagrożenie dla życia dziecka.

* Dziecko próbuje się uwolnić z otulacza i śpi pomimo braku ciasnego otulenia.

* Dziecko jest sfrustrowane i nie może zasnąć ponieważ ma uwięzione ręce oraz ramiona.

* Dziecko chciałoby ssać palec lub smoczek (może próbować włożyć smoczek z powrotem do buzi).

* Kiedy zanika odruch Moro - dziecko nie reaguje gwałtownie kiedy kładzie się je na podłodze, do wanienki, i kiedy nie robią na nim wrażenia nagłe dźwięki.

Rezygnacja z otulacza powinna przebiegać stopniowo, na przestrzeni tygodnia lub dwóch w zależności od reakcji dziecka. Jak w przypadku każdej zmiany, nie warto się śpieszyć, a jedynie obserwować reakcje i dostosowywać działania do potrzeb i gotowości niemowlaka.